آقا میگن یه غمی تو این هوا هس که آدم دلش میخواد آواز بخونه :
زندگی خوب است که گیری دلبری نکو
بعد میگن یه غمی تو این هوا هس که آدم دلش میخواد عاشق بشه :
خنده اش عشق است و روح است و جانٌ
اما راستشو نمیگن ، آقای من - خانم من ، راستش اینه که :
یه غمی تو این هوا هس که آدم دلش میخواد بمیره
رویش شآمیز هر دو جهان
 چقدر حالم خوب نیس امشب چقدر حال هیچکدوممون خوب نیس امشب
من تو اون ما ، همینطور بگیر بیا تا به آخر

زندگی خوب است که گیری دلبری نکو .. تا خروشی هر دو جهان بر یک تار مو
خنده هاش عشق است و روح است و جان است .. رویش شآهِ میزِ هر دو جهان است
چون نگاهش یک سو  روی ماهش بر او .. تا به سنبل بوی گل دارد این گیسو
یک نگاه یار من میبرد صبرو قرار من .. کند شکار دل و جان من  مثال شیر نر
دیدم چشم مست یار روی محوش نگار .. با خود برده دل و دینم نموده چنینم