گفتی از عشق بنویس... مینویسم از عشق ... 

میخواهم از تو بنویسم ... تویی که عزیز دلمی ... 

خون تو رگهای منی...آری ... میخواهم از تو بنویسم 

از عشق و صداقتت...از شیطانی هایت... از خنده هایت... از صدای دلنشین و نازنینت

از خودت ... از وجودت ... از زیبایی های کلامت... 

گفتی از عشق بنویس ... باز نوشتم ...گفتی از غم ننویس...حرفی ندارم 

آنقدر دوستت دارم ...آنقدر عاشقتم...که زندگی بی تو محاله ... عزیزم... 

آنقدر دوستت دارم ... که زندگی بی تو برام یه جاده ی کویریه ... 

یه قول بده پیش دلم یه وقت نری ... تنها بشم ... اسیر روزگار بشم 

بشم یه مریم تنها ...تو اوج انتظار تو یه وقتایی گم و گور بشم...  

دلم میخواد تا میتونم ... کنار تو ... به آرامش دل برسم ... 

اما میدونی عشق من ...گاهی اوقات دلم شور میزنه...  از تنهایی های روزگار 

از حکمت های روزگار ... از دوری و درد انتظار... 

اما میدونی عشق من ... میخوام تا زنده ام ... دوست بدارم ... عاشقت باشم 

چون تو مقدسی برام...چون که عزیز دلمی............................