می شود

می شود مرا ...؟ ـ نبین ! دوستم ولی بدار

با همان دو دست ِ سرد... اخم های ِ بر قرار

هر چه بغض ریختم ، از دو چشم ِ خانگی م

هر چه مشت کوفتم ، هر کجای ِ این چهار ـ

ـ چوب ِ لعنتی ازین ، معبدی که قرن هاست ـ

ـ سقف ِ چند توی ِ آن ، می کشاندم به دار

هر چه خُرد شد "دعا"ست، هر چه نشکَنَد "تو" است

آنچه نا بعید تر ؛ درد ِ من هـــــــــــزار بــــــــار

نه ! نمی شود زمین ! بوی "نا" گرفته ای

ضجه می زنم تو را.. بعد ازین ... که از قرار...