مثل شمع نیمه جون

                                                                       مثل شمع نیمه‌جون ، داره می‌سوزه تنم
                                                                       کسی باور نداره ، این تن خسته منم
                                                                       خیره مونده به افق ، چشم انتظار من
                                                                       هم‌زبون شعله‌هاست ، داد من ، هوار من

                                                     قصه زندگی من ، قصه ماه و پلنگ
                                                     قصه رفتن و موندن ، قصه شیشه و سنگ
                                                     شب به پایان نرسونده ، شعله آخر من
                                                     صبح صادق ندمیده ، روی خاکستر من

                                    شعله از سرم گذشت ، آشنایی نرسید
                                    قطره قطره شد تنم ، در فضای شب چکید
                                    هرچه گفتم نشنید ، کسی جز سایه من
                                    تو که با من می‌میری ، سایه فریادی بزن

                      بی‌صدا سوختم و ساختم ، در دل این شب درد
                      از تنم چیزی نمونده ، غیر خاکستر سرد
                      غیرتم می‌کُشد اما ، روشنی‌بخش شبم
                      می‌رسم به صبح صادق ، با همه تاب و تبم

مثل شمع نیمه جون ، لحظه لحظه جون به لب
داره می‌سوزه تنم ، بی‌صدا در دل شب
اوج التهاب من ، آخرین لحظه شب
پیک صبح شب‌شکن ، می‌رسه خنده به لب
تا شب از پا ننشست ، صبح صادق ندمید
تنم آسوده نشد ، تا به آخر نرسید