سفرنامه

                  سفری را کردم آغاز ، که همه خوف و خطر بود
                  هر قدم غم ، هر نفس درد ، قصه ی تلخ سفر بود
                  با تمام خستگی ها ، با همه سختی گذشتم
                 هر چی بود و هر چه دیدم در سفرنامه نوشتم

                                                                     قلمم پاهای خسته ، دفترم طومار جاده
                                                                    راه را می نوشتم خط به خط پای پیاده

                                           نیمه راه اما به زخمه کهنه جاده رسیدم
                                           در شکاف سینه راه به دو راهی تن کشیدم

از سوال و خستگی پر بسته راهم از پس و پیش
مانده در بن بست تقدیر در بلا تکلیفی خویش
از میان این دو راهی ، راه من اکنون کدام است
یاریم کن آه ای عشق ، تا نمیرم من به بن بست