اونجا که خاکش خاک خودم بود ، دیدی که راه رسید به بن بست
اونجا که هستم آروم ندارم ، بازم باید بار سفر بست
عجب چیزایی دادم از دست ، همیشه داغشون به دل هست
خدا جون آی خدا جون
منو انقدر ندوون ، اینجا و اونجا نکشون
باز اگه راهم بشه بن بست ، هستیمو یک جا میدم از دست
خدا جون بسه دیگه ، ما شدیم خسته دیگه
نذار بپوسیم ، تو شهر غربت
آی خدا جون کاش خونمون ، باز بشه راهش واسمون
به درد غربت ، نکردیم عادت