مـَטּ בیـگــہ نــَـہ اَز اومـَבטּ ڪَسـے ذوقـــ زَבه مـیشَمــ
نَــہ ڪـســے اَز ڪنـآرمـ بـره פــوصــِلــہ בارَمــ
نـآزشـوبـפֿــرَمــ ڪـہ بـَرگرבه ...
مَـטּ آבمــِ بــے اِפــسآسے نیستَــمـ !
مـَטּ بـے مـَعرفـَتــ وَ نـآمـَرב نیستَـــمــ ...
فقط פֿـستــــہ اَمــ ...
اَز هَمـــہ چــے !
چون یـــہ زَمـآنـے ڪـسآیـے وارב زنـכگیم شـُבטּ
ڪــہ یـــہ سـرے بـآورامـو اَز بیـטּ بـُرכטּ ....
هَمیـטּ !!
دلم از نام خزان می لرزد
زانکه من زاده پاییزم
شعر من آتش پنهام من است
روز وشب شعله کشد در جانم....
می رسد سردی پاییز حیات
تاب این سیل بلا خیزم نیست
غنچه ام..غنچه نشکفته بکام....
طاقت سیلی پاییزم نیست....!