این حق من نبود یادت بره منو ، یادت بره همه روزای روشن رو
یادت بره نگام دلواپس تو بود ، دستهای بی کسم تنها کس تو بود
این حق من نبود تو بی خبر بری ، من ساده باشم و تو ساده تر بری
منکه رو حرف تو حرفی نمیزنم ، من بعد رفتنت با دلخوشی بَدَم
من مبتلا به تو ، تو در فکر فریب ، این حق من نبود
میترسم از فریب از سایه ی غریب ، شکستی عهدتو گفتی نمی بری
کجا بردی دلو ، ساکت شدم ولی رضایتی نبود
درد و غمم زیاد ، شکایتی نبود
منکه به پای تو نشسته ام ولی شکستی قلبمو گفتی مسافری
این حق من نبود تو این شهر غریب اسیر تو بشم با نیرگ و فریب