دیدم تو خواب وقت سحر شهزاده‌ای زرین کمند
نشسته رو اسب سفید میومد از کوه و کمر
میرفت و آتش به دلم میزد نگاهش
کاشکی دلم رسوا بشه دریا بشه این دو چشم پر آبم
روزی که بختم وا بشه پیدا بشه اونکه اومد تو خوابم
شهزاده‌ی رویای من شاید تویی
اونکس که شب در خواب من آید تویی تو
از خواب شیرین ناگه پریدم او را ندیدم دیگر کنارم به خدا
جانم رسیده از غصه بر لب هر روز و هر شب در انتظارم به خدا