(¯`°یه ترانه °´¯)

یه ترانه هست تو قلبم که هنوز نخونده مونده
فکرِ خوندنِ یه حرفش همه عمرمُ سوزونده
تا حالا هر چی که داشتم سرِ خوندنش گذاشتم
صد دفه شکستم اما روی غرورم پا نذاشتم

پشتِ این پنجره ها دل مگه آروم میگیره
میخواد از نفس نیوفته اما درجا میمیره
روبروش تا بی نهایت تا ابد دیوارو سنگه
آره قلبِ عاشق اینجا با دلِ تنگش میجنگه
نه ترانه هام رنگی داره و نه عشقِ تو آهنگی

منو تو اسیر شدیم یه جوره بد عاشقی برای ما شده یه سَد
دیگه نیست تعلقی توی دلامون خب دیگه خسته شدیم هر دوتامون
بهتره بریم باشیم از هم جدا شاید اینطوریه سرنوشتِ ما

(¯`°میخندم اما مَجازی°´¯)

دلخور که میشوم بغض میکنم میام پشت صفحه مانیتور

پُست ها رو میخونم کامنت مینویسم صورتک میگذارم صورتکی خندان

صورتکی خندان که من پشتش پنهان می شوم که دیگران بخندن

اشک هایم می آید و من مدام با صورتکِ مَجازی میخندم

(¯`°نبض احساس°´¯)

دلخوری از بغض پُری می فهمم
ناراحتی غصه داری می فهمم
دِلواپسِ فردایِ با من بودنی
دلگیری از من اما درگیرِ منی
داری دل می زنی دل می کنی تو کم کم
من بهت حق میدم من حالتو می فهمم
نبضِ احساستو می گیرم و حالت خوش نیست
این دفعه نیتِ من خیره تو فالت خوش نیست
دارم می بازمت ای دادِ بیداد
خودم کردم که لعنت بر خودم باد

انسانها زود پشیمان میشوند !
گـاهی از گفـته هایشان
گـاهی از نگفته هایشان...
گاهی از گفتنِ نگفتنی هایشان
و گاهی هم از نگفتن گفتنی هایشان

(¯`°یادگاری°´¯)

اگه یک روز منو دیدی تو خیابونای این شهر
خودتو نزن به اون راه ، نگو با دلم شدی قهر
اگه هنوز توی خونت یادگاریامو داری
نگاشون کن که شاید چهرهء منو بیاد بیاری
یادگاریت پوسیده از بس که لبم اونو بوسیده
این دلِ من از تو رنجیده عشقم
نفسم دیگه بریده از بس که به من اون خندیده
اون کسی که منتظره منو بی تو ببینه عشقم
نه دیگه بسه گریه نکن ، اون که گریه نمیکنه
تو نگو نسوختی ، واسش فرقی نمیکنه
زیر پاهاتو نگاه کن ببین یه دل
با همه ی احساساتش له شده
تو همونی که یه روزی میگفتی دلم
خونهء امیدو آرزوی تو شــده